carrúbba 1 , nf Definitzione
genia de mata manna e su frutu (upm) chi faet, una tega (bona a papare) longa e lada, birde porrale innanti, in colore de castàngia candho est fata, a granighedhos piticos; nau puru de chie est arrestigu, de malugoro / c. ispinosa = acàssia
Sinònimos e contràrios
silibba,
silícua
/
aggantzadu,
assuriu,
ingurdone,
limidu,
susuncu
Maneras de nàrrere
csn:
leare carrubba = pigai una surra, banzu; ghetai is carrubbas a unu = incurpare, betare sas curpas a unu chi no ndhe tenet neghe
Frases
fàmini a rasenti fait circai su pisu de sa carrubba a luxi de muntzioni ◊ sa carrubba fait sa corra ciata a usu de fasolu
Terminologia iscientìfica
mtm, Ceratonia siliqua
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
caroubier,
caroube
Ingresu
carob
Ispagnolu
algarrobo
Italianu
carrubo,
carruba
Tedescu
Johannisbrotbaum.
